Tweehoofdig
ik drijf gelukkig nog
op de diepste stromen
haal mijn neus op
om te vloeken
boven sleetse afgronden
doorzichtig als een vloeitje
strak over afgeknaagde botten
liggen versregels als zielenhuid
ben ik verdwaald
verdwaald lichaam
*
Een gedicht moet opzoek gaan naar de bron waaruit het ontspringt en niet over vragen alleen gaan. Laatst zei een schrijfster: Kijk eens naar het brein. Ik was verbaasd. Hoe doe je dat vroeg ik mij af. En hoe je dit kan doen zei de schrijfster er niet bij. Jammer.
Hammacher was op zoek naar de bron van waaruit kunst ontstaat. Waar komen beelden, taal vandaan, zo vroeg hij zich af. Wat kunnen we eigenlijk zeggen over de beeldvormende en kunstscheppende werkzaamheid van de kunstenaar zijn brein, het artistieke scheppingsproces van al die miljarden neuronen dat aan het kunstwerk vooraf gaat? Huub Mous schreef er dit over.
Niet hét kunstwerk is belangrijk maar waar en hoe het ontstaat. We moeten terug evolueren naar het breingebeuren en niet ons laten doodslaan met regels hoe je een gedicht, roman…, een boek schrijft. Hammacher gaf al een zetje op weg om te verdwalen.
Niet alleen is drift een woord, het is ook iets om beter te leren kennen. Hoe¿ Hierover later.
Robert Kruzdlo Cadiz 2022
