Mijn naam is Schuld, geboren in Mondschein Duitsland. Ik lig weken op bed en kom mijn kamer niet uit. Een groot hart blijft kansen geven, een vernauwd bewustzijn herkent niets anders dan zijn eigen frustraties. Maar wie weet! Alles is mogelijk. Buiten moet het lente zijn, of is het al zomer? Binnen in deze kamer, waar ik mijn bed aan het vervuilen ben, is het aardedonker. De slaapkamer is perfect verduisterd: er komt geen sprankje, geen speldenprik zonlicht naar binnen. Alle kieren van de ramen en deur zijn afgeplakt. Afgesloten van de wereld heb ik mij verstopt in een perfect zwart gat. Op mijn huid zal een nieuwe geschiedenis geschreven worden, in mijn hoofd gekristalliseerd dat door niemand gelezen kan worden. Als er geen taal is, is er ook geen werkelijkheid of illusie voor de ander. In stilte sterven de dagen, uren, minuten en seconden op bed, dat als een levend orgaan van een ijsmummie voelt. De angst voor een gemummificeerd lijk heb ik niet. Nu het niet om een illusie gaat, de kunst, woorden voorstelling van liefde, mag alles – ook de buitenwereld haten. Ik zal straks nieuw als een pasgeborene zijn.
Uit het boek Perle Robert Kruzdlo 2008 (Schilderij Robert Kruzdlo 1995 40 X 50 cm) Lees ook een reactie op mijn boek TUSSENMENS.
