Ik volg een aantal bloggers. Sommige zijn er niet blij om. Ik reageer ook wel eens hier en daar. Enkele vinden het stalken. Dat volgen doe ik om te weten of er progressie is in hun schrijven. Niet elke blogger wordt beter in de loop der jaren. Er zijn er die nog steeds het oude riedeltje afspelen: ze komen maar niet uit hun gevangenis van herhalingen. Het gaat er mij vooral om of zij zich ontwikkelen tot een echte vrijdenker. Zo iemand is Huub Mous. Bezoek zijn website en u bent meteen laveloos enthousiast. Een blogger als bijvoorbeeld Joost Lips lees ik ook graag, al was het maar om de kronkels die uniek zijn. Iemand die in vrede leeft is altijd meegenomen. Soms een beetje teveel kronkels, een emmer met slangen ziet er ook niet erg aantrekkelijk uit. De naam Bodemloze Beeldentuin zegt het al. Er valt alleen te modderen.
Huub Mous, moet maar eens een prijs krijgen. Een bloggerprijs. Zie hier.
Ik houd van zijn schrijfstijl, geschiedenis, kunstinzicht en zijn eerlijke smoel die hij toont eer ik hem met de eerste prijs: een foto van mijzelf onder dezelfde omstandigheden.
