“Paniekaanvallen maakten al een tijdje deel uit van mijn leven. Ik was 24. Sinds een paar maanden sliep ik nauwelijks en had ik vrijwel dagelijks aanvallen van kortademigheid. Mijn relatie was geëindigd, ik moest binnenkort mijn huis uit en ik had geen idee wat ik wilde met mijn leven. Ik verloor me in eindeloze interne dialogen over hoe de toekomst me onherroepelijk zou breken.”
Denk nu niet als lezer, dat Daan tot de kern van zijn angsten komt, neen. Nergens weet hij de herkomst van zijn paniekaanvallen, angsten te beschrijven. Dat kan ook niet: je roept ze weer op.
Of ik een van die bange mens ben? Neen, maar ik heb wel meegemaakt wat Daan heeft meegemaakt. Alleen ik heb het antwoord gevonden in wat ik noem het ‘TUSSENMENS’ gebied.
Voor meer lees in ENSIE.
Tussenmens
‘Tussenmens’, is een metafoor voor de bestaanswijze van de vrije kunstenaar. Zijn positie bevindt zich tussen het brein en de werkelijkheid, het gebied waarin hij de wereld schept en maakt, zijn speelsels.
Door de toegenomen feitelijke kennis van het brein en de (werkelijke) werkelijkheid wordt de gespleten wisselwerking tussen brein en omgeving, duidelijker en pijnlijk zichtbaar. Hij alleen, kan als tussenmens dit gebied aanschouwen en níet beredeneren. Zijn onbevangen tussenpositie, zijn aandacht voor de werking van het brein en de invloeden van de (werkelijke) werkelijkheid maken de beschouwende vrije kunstenaar, verantwoordelijk voor zijn existentie.
Zowel het kunstonderwijs als de wetenschappen hebben tot nu toe deze nieuwe positie, de bestaanswijze van de vrije kunstenaar als de tussenmens niet onderzocht. De tussenmens heeft in deze positie geen enkele maatschappelijke rol. ‘Tussenmens’, dit existentiële bestaan, zou een aanvulling voor het kunstonderwijs kunnen worden.
Auteur: Robert Kruzdlo
