Hans Mol debuteerde in 2002 met een novelle De spiegelkoning. Een eigenzinnig debuutroman, vervreemdend en speels. De hoofdpersoon is een koning die niet spoort – wil hij ook niet – en naar een psychiatrische inrichting wordt gebracht. Drie jaar later nodigt de koning zijn voormalige hofhouding uit op een banket. Het boek leest niet als een sprookje voor grote mensen het leest schavielend, als twee werelden die tegen elkaar schuren, waarin de koning zich vaak niet hoffelijk gedraagt.
Ik leerde Hans Mol kennen in Maastricht 1999 en Luik. We kwamen elkaar vaak tegen in eetcafé de Tramhalte. De gesprekken die wij, hij of ik alleen toen voerden, zaten vol misverstanden en badinerende overschattingen: wrongen aan alle kanten van het gelijk. Hans was een eigenzinnig intellectueel die in een eigen wereld leefde waarin geen tegenspraak mogelijk was. Hij was uniek, zijn woordgebruik zeldzaam en toch kon hij op zijn troon zijn onderdanen berispen op onnauwkeurigheden. Hans studeerde sociale psychologie, beeldende kunsten aan de Jan van Eyck akademie te Maastricht. Was docent in audiovisuele middelen en onderzocht hij de invloed die meubels hebben op de mens: ze waren een verlengstuk van het lichamelijke. Hij exposeerde, gaat voordrachten geven en schrijft. Oud-Provo Hans Mol overleed in stilte. Zijn beeldende- en schrijfkunst is nog unieker dan ik toen al dacht.
‘Mijn gedachten en gevoelens stonden los van de opvattingen die ik in de praktijk bleek te huldigen. Ik leidde een schijnleven. Hoe moest ik mijn gedrag rechtvaardigen?’, staat te lezen op bladzijde 54.
Een geblinddoekt mens die zichzelf niet is en zijn medemens als een meubelstuk ziet. Hans Mol boek De spiegelkoning is uniek en groots in zijn taalgevoelige beschrijvingen van een blaaskaak als een koning. Lezer die dit door heeft kan genieten van een apart en beeldendkunstenaarseigen taalgebruik.
Hans ik hoop dat je het mij vergeeft daarboven op je troon.
Uitgeverij IJzer ISBN 90 74328 55 5 Hans Mol
